Ne divuysya, ce ne divo,
Svіtlo y tіn', taki pravdivo,
Vіdobrajenі v kohanі –
Pershiy poglyad і ostannіy.
Ne zabudu svіtlo vіri
You bezzahisne schaslive,
You dityache spodіvannya –
Scho ti – pershiy і ostannіy.
Ne divuysya, ce ne kazka,
Svіtlo y tіn' zavjdi prekrasnі.
Za ochey tvoїh promіnnya –
Stanu ya tvoєyu tіnnyu.
Tіn' s'ogodnі – ya, ti – zavtra,
Tіl'ki svіtlo c'ogo varte,
І dusha moya s'ogodnі
Poverne tebe z bezodnі.
Tam, de sonce nashe syade,
Ne zabude serce zradi.
Nova zіrka zapalaє,
Znovu ya tebe zgadayu.
Svіtlo nas pov'yaje ninі,
Ta priydut', yak nashі tіnі –
Vchora pershiy den' kohannya,
A s'ogodnі den' ostannіy.
Tіn' shovaє tvoї ochі,
Smert' mene zustrіti shoche,
І povesti v tіn' nebesnu…
Ta kohannya znov Voskresne!
Ne divuysya cіy omanі,
Pomіj nami den' ostannіy,
Ale serce v pershiy line –
Zavtra tam tebe zustrіnu