Kvцld, ъr norрri kуlna fer.
Kemur yfir heiрar:
Vжngjaslбttur, vжtta her,
Varъlfar til reiрar.

йg reiр yfir landiр mitt, reri' ъt б fjцrр.
Rуlegur sjуrinn, йg lofaрI Njцrр
н ljуsanna skiptum йg leit upp н Skцrр,
Ljуt var sъ sэn er mйr mжtti.

Kom yfir brъnina kolsvartur her,
йg kъventi bбtnum og hraрaрI'mйr.
Vжngirnir steinrunnir, vнgtannager
Og vжl sem nъ kyrrрina tжtti.

Skugga hann varpaрI, skelfileg sjуn.
Skбlmцld var risin og mikiр varр tjуn.
DrukknaрI юannig mнn dэrasta bуn,
Drepiр var allt sem йg unni.

Verja юau бtti en var til юess seinn,
Viti menn, lifandi eftir ei neinn.
Ataрur svцrрur sem брur var hreinn,
Allt mitt var hruniр aр grunni.

йg sб:
Barniр mitt tжtt, blурugt og hrжtt.
йg sб:
Bariр б hъsgripum mнnum og жtt.
йg sб:
Saklaust blур, fljуta um fljур.
йg sб:
Fjцlskyldu slбtraр sem var mйr svo gур.

йg sб:
Deyja mжr, dжturnar tvжr.
йg sб:
Dreyrrauрar klжrnar sem lжstust н южr.
йg sб:
Visna jurt, var einhvers spurt?
йg sб:
Vбgestinn glotta og halda б burt.

Gekk um garр,
Grнрarskarр,
Hцggviр hart,
Hel mig snart.
Vжngjuр vб,
Vargur sб
Nafn hans nefnt,
Nъ skal hefnt

Heit er gefiр, heit sem verрur efnt.