Du drap min son, fjemn eg svergar
Du øydela min veg, og fred med mitt folk
Du sverta mitt namn, dei trudde deg

D trudde min lagnad var spott og spe
Du trudde eg med mitt banesår døydde
Du trudde eg aldri skulle reisa meg

Du trudde lyset var din ven,
at du av dt var komen
Du trudde ale ville lystra ddeg
og gløyme valfaders gåver

Du gløymde din far sine vise ord
om svik, lagnad og død.
Du gløymde di plikt
som ein kjempande mann
og drap din bror i sveven.

Du trudde tid lækjar såê
?
? ymde meg og mi heilage plikt,
eg skal drepa eg i vrede.

Blodhemn eg svergar,
Blodhemn har eg alltid sverga.