Ik heb gewacht
Tot het echt niet langer kon
Tot de zon alweer te hoog stond, ik bedacht
Dat jij meer hebt om te blijven
En dat ik me laat verdrijven
Eenzaam als een wolf heb ik gewacht

Langer dan een mens verdragen kan

Ik breng mezelf
Naar de randen van het land
Waar de oceaan begint
Naar het water en het zand
Waar de oceaan begint
Daar leg ik me neer
Waar de oceaan begint

Ik heb gewacht
In het hart van de woestijn
Het kan nergens warmer zijn, en in de nacht
Kon ik hopen what ik wilde
Maar ik klappertandde, rilde
En koud, tot op het bot, heb ik gewacht

Langer dan een mens verdragen kan

Ik breng mezelf
Naar de randen van het land
Waar de oceaan begint
Naar het water en het zand
Waar de oceaan begint
Daar leg ik me neer
Waar de oceaan begint

En ik breng mezelf
Naar de randen van het land
Waar de oceaan begint
Naar het water en het zand
Waar de oceaan begint
Daar leg ik me neer
Waar de oceaan begint
Waar de oceaan begint