Laging nakatunganga at nawawala sa wisyo
Kasi naman kasi pag sayo napatingin, parang lutang nga nga ako
At parang nasa kalawakan, pagkat ako ay nablablanko
Kasi naman kasi pag sayo napatingin, parang lutang na nga ako

Palagi laging lutang at walang ibang alam (walang ibang alam)
Kundi titigan ng titigan lamang ang iyong mga matang
Napakakulay talaga at ako ay natunaw na
Ako ay napukaw, nalihis na sa kasalukuyan (kasalukuyan)

At ako'y natuluyan na at nakalimutan na
Mga ganap sa ginagalawang mundo kaya
Laging wala (sa sarili) at tila di na nagsasalita
Habang nana-naginip ng gising at sa ere ako'y tulala na

Nabaling na ang atensyon, oh talagang kakaiba
Kakahumaling kasi talaga, palagi lagi ang taglay mong ganda (ah oh)
Nahulog na, ako sadya, sa mahika mo na dalaaah
Oh parang ang lala ko na, itigil nalang kaya

Laging nakatunganga at nawawala sa wisyo
Kasi naman kasi pag sayo napatingin, parang lutang nga nga ako
At parang nasa kalawakan, pagkat ako ay nablablanko
Kasi naman kasi pag sayo napatingin, parang lutang na nga ako

Tuwing napapadaan ka rito sa harapan
Ang daigdig ay tumitigil-tigil ng sandalian
Bakit kaya di mo mapansin pagibig ko na laan
Kailan kaya yun mangyayari yung ako'y iyong ngitian
Pero malabuan, pag sinubukan pahirapan
Eh kasi nga din naman, mga galawan ko ay mala-buang
Weirdo ang pagkakilala sakin ng karamihan
Baka pag ika'y nilapitan, bigla mo nalang na sungitan
Kaya ikukubli nalang damdamin ko at teka
Itataas na rin pala itong puting bandera