[Intro] Ta-Ta-Ta-Tanerman
Ben, eski ben değilim
İçimdeki sana bakıp
Ruhumu ver geri en yakındaki bana
Kendimi terk ederek basıyorum para
Gözlerindeki serseri dönüşüyor adama
Siktir eder gibi bakıyorum bu ara
Yüzümde beliren gülücük aynaya derken:
"Bi' kıvılcım yeter doğmaya küllerinden."

[Nakarat] İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boş ver, alev alev yansın
Yüreğimden akıyor takılınca oltaya
Herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya

[Verse] İçim diyor: "Sadede gel."
Çünkü bayağıdır akıtmadı ruhum kalemlerimin ucuna ter
Bi' an bile inanmadım belki bundan etkilemiyor demesi kaderin
Yolun sonuna gel
İki ayaklı keçi gibi inadım ve dönemem
Bedenim bu ateşin içinde kurusa, ben
Mesih'mişim gibi bekleme beni
Çünkü ne ben İsa'yım ne de burası Jerusalem
Yanıyoruz alev alev
Meşalemin ateşi ile tutuşur zihinlerinde bahaneler
Vuruyorum kale, kale
Duydum ki Nietzsche "Tanrı öldü." diyormuş benim için, daha neler?
Dirilişim kahır eder, sinsice gülerim
Cesedimin yüzüne çıkıp şu kabareden
İnsanmışım gibi düşünme beni çünkü yaratıldığım yer alev alev

[Bridge] Yanıyor bu sabah her hücrem
Alev alev yanıyor
Bi' kıvılcım yeter doğmaya küllerinden

[Nakarat] İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boş ver, alev alev yansın
Yüreğimden akıyor takılınca oltaya
Herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın
İçim alev alev yanıyor
Dışı zindan olsa da
Her şey alev alev yanıyor
Boş ver, alev alev yansın
Yüreğimden akıyor takılınca oltaya
Herkes üzerinden atıyor
Yine alev alev yansın diye dünya